Gydag Abertawe’n cynnal ei hanner marathon cyntaf ym mis Gorffennaf, i ychwanegu at ei holl ddigwyddiadau chwaraeon nodedig eraill, nid oeddwn wedi fy synnu at y nifer o redwyr ar bromenâd 6 milltir Abertawe y penwythnos hwn.
Yng ngeiriau Blondie “mae’r llanw’n uchel” (‘the tide is high‘) – yn y bore beth bynnag – ac yn sicr roedd yna rhai wynebau a oedd yn edrych fel petaent yn “dal ymlaen” (‘holding on‘), ond roedd yn amlwg mai nod pawb oedd bod yn Rhif 1.
Yr hyn rwy’n hoffi am hyfforddi ar brom Abertawe yw bod y nifer helaeth o redwyr yn cadw at y côd “cydnabod chi”. Côd sy’n dod o’r ffaith bod nifer yn credu na ddylech byth daro unrhyw un i lawr sy’n ceisio gwella ei hun – mewn unrhyw agwedd ar fywyd.
Tra bod dyfyniadau ysgogol yn ymddangos dros gyfryngau cymdeithasol, pa ffynhonnell well o ysbrydoliaeth sydd ei hangen arnoch na’r llwybr rhedeg yr es i a channoedd ar gannoedd o bobl eraill arni ddydd Sul? I mi, taith o’r Marina i Ystumllwynarth ac yn ôl oedd hi. Roedd yr haul yn tywynnu a’r llanw i mewn ac roedd hynny’n ddigon i mi.
Cyflym, canolig, neu araf, rhedeg stopio, rhedeg stopio, doedd dim ots, roedd rhedwyr yn gadael i’r lleoliad, yr olygfa a’r cefndir eu helpu. Os ydych fel fi ac wedi dechrau yn y Marina neu efallai San Helen, Blackpill neu’r Mwmbwls, nid oedd modd peidio â chael eich swyno am ychydig, a fel dywedodd un rhedwr “mae fel California!” Ond nid California oedd hwn, ond Bae Abertawe.
Ond a oes wir angen meddwl eich bod yn rhywle arall? Dydw i ddim yn credu hynny, profodd Bae Abertawe hynny ar y penwythnos, ac i’r holl redwyr hynny a oedd yn gwrando ar eu cerddoriaeth rhedeg ac yn cadw cofnod o’u milltiroedd ar eu aps rhedeg, yna rwy’n sicr roedd y milltiroedd yn cynyddu wrth iddynt werthfawrogi’r golygfeydd.
Mae llawer gormod o bobl wedi gwawdio Abertawe dros y blynyddoedd, ond gyda chyfleusterau hyfforddi fel sydd gennym ar y Glannau, does dim angen negeseuon ysgogol. Gwisgwch bâr o esgidiau rhedeg, siorts, a chrys-t ac ewch i Brom Abertawe.
Chwys, pothelli ac 8 milltir yn ddiweddarach, roeddwn i’n padlo oddi ar y grisiau ger y Ganolfan Ddinesig wrth i’m traed barhau i frifo, ac erbyn hyn roedd y prom yn llawn cerddwyr a beicwyr wrth iddynt ymuno â’r rhedwyr wrth i’r tymheredd godi.
Mae neges ysgogol yn un peth, ond does dim teimlad gwell o gyflawniad na rhedeg yn un o’r lleoliadau gorau yn y DU.
